vier-rijen-spinazie-moestuin
Groene vingers

Moestuinieren | over opgegeten zonnebloemen en 1,3 kilo spinazie

Heerlijk is juni. Van die dagen dat je met de zon op je rug in de tuin bezig kunt zijn. Gevolgd door avonden uitgebreid je zwarte nagels weer wit proberen te krijgen. Daarna naar bed met zere vingers van het wieden en blaren op je hielen. Toch kan het me eigenlijk helemaal niks schelen, die groene knieën en inmiddels kortgeknipte nagels. Grappig, hoe ‘beauty’ in juni in een andere context geplaatst kan worden. Dat het begrip verschuift van mooi willen zijn van buiten, naar het mooi willen maken buiten.

Sabine, wat doe je dan wel niet allemaal in die tuin? Dat vraag ik mezelf ook wel eens af, want wanneer ik naar de tuin kijk is er niet zoveel veranderd. Toch kun je altijd bezig blijven. Ik vind het heerlijk hoor, om gewoon domweg onkruid te wieden en takjes op te binden. Maar het is ook fijn om gewoon te genieten, van dat wat er al is. Kijken naar wat je natuur doet. Ik kijk dan naar de prachtige oranje lelies die onlangs nog een bolletje waren. Naar de hommels die het stuifmeel verplaatsen en naar de babytomaatjes, waarvan je dacht dat ze niet meer zouden komen.

lelie met kevertje

oranje lelie in tuin met hek op achtergrond

Ik was al erg vroeg (eind april ergens) begonnen met voorzaaien. Ik zaaide tomaten, paprika’s, pepers, lavendel, zonnebloemen, tijm, kervel, oregano en anijs. Dat was een hele belevenis. Als de plantjes nog klein zijn, dan wil dat prima op de vensterbank. Wanneer je plantjes groter worden, dan wordt het al snel erg vol. Een kas is natuurlijk vele malen handiger, maar die hebben we niet. Daarom waren alle vensterbanken (boven en beneden) gedecoreerd met verschillende kleuren potten in verschillende maten. Voor mij (tikkeltje OCD) een ongemakkelijke toestand. Tip aan mezelf voor de volgende keer: zaai niet te veel in al je enthousiasme of begin later. De venkel, oregano en anijs kwamen niet uit, net als de peterselie. De zaadjes waren al twee jaar oud, dus ik vermoed dat het daardoor komt. Buiten zaaide ik radijsjes, spinazie, wortelen en bieten. En zo’n honderd paarse bloembollen (aanbieding). Volgend jaar dus foto’s van een paarse tuin, tot groot geluk van Arne haha.

Tomaten

Ik heb uiteindelijk acht tomatenzaailingen bewaard. Ik had er iets meer, maar ik vond acht wel genoeg. Met Moederdag hebben we twee stekjes weggegeven. Zes tomatenplantjes staan nu nog in potten bij ons in de tuin. Qua ruimte-indeling had ik in eerste instantie gekozen voor potten, volgend jaar ga ik ze toch weer in de volle grond planten. De planten zien er een stuk minder mooi uit dan vorig jaar. Ik gok dat wanneer ze in de grond staan, ze mooier worden. Door dieven zijn ze ook minder mooi geworden. Ik ben er nu wel achtergekomen dat dieven hier alleen werkt wanneer je een kas hebt. Het waait hier veel te hard in de tuin. Ik denk dat de plantjes meer bescherming hebben wanneer ik alle diefjes laat zitten. Dan maar iets minder tomaten. Ze zijn niet dood hoor! Eén van de plantjes, altijd al de grootste geweest, heeft nu ook een paar tomaatjes. HIEPHOI!

Zonnebloemen

Zonnebloemen groeien mega snel. Veel eer voor weinig werk dus. Op een gegeven moment konden ze bijna niet meer op de vensterbank staan. Het was nog wel te koud buiten en ik maar wachten tot het warmer werd.. Volgende keer zaai ik ze eind mei pas. Op dit moment is het echt huilen met de zonnebloemen. Eén heb ik zelf vermoord tijdens het planten in de tuin. Twee van ze zijn volledig opgegeten door slakken. Toen heb ik toch maar biologisch verantwoorde (volgens mama) slakkenkorrels gestrooid rondom de overige zonnebloemen. Ik hoop dat de bloemen nu wel mooi worden, want ze zien er nu wel lelijk uit met alle gaten in de bladeren. Ik ga nog eens zoeken naar een diervriendelijkere methode, als je nog iets weet let me know.

zonnebloem paar weken oud

opgegeten zonnebloemen in tuin met weiland op achtergrond

En verder..

Paprika’s of pepers?

Ik heb op dit moment vier paprikaplantjes en vier peperplantjes. In het begin kon ik ze niet uit elkaar houden, gelukkig had ik naamplaatjes in de potten gestoken. Logisch ook, het is natuurlijk familie. Nu de plantjes groter zijn, is het nog steeds moeilijk om ze uit elkaar te houden. De paprika’s en pepers uit de schaduwvensterbank (waar de halve dag schaduw is) zijn het mooist en grootst geworden. De grootste heb ik nu buiten neergezet en de rest in de schaduwvensterbank. Eens kijken wat dat doet.

Tijm en peterselie

De tweejarige tijmzaadjes zijn wél uitgekomen, YES. Deze groeide echt mega langzaam (en nog steeds), maar heeft nu wel een mooi plekje in de tuin gekregen. Ook heb ik Arne’s adoptiekindje (=verlept supermarkt peterselieplantje) opgelapt en ook een eigen plekje gegeven. Heb ik toch nog peterselie in de tuin.

Jong tijmplantje in pot

Spinazie

Ik had een heel zakje met zaadjes spinazie in de volle grond gezaaid en daar hebben we bijna 1,3 kilo van geoogst! Ik had er nog wel een keer van kunnen oogsten als ik eerder was geweest, maar het ging zo hard met het weer dat ze zijn doorgeschoten. De bijtjes zullen daar vast gelukkig van worden, daarom laat ik er nog een paar bloeien. De rest kan ruimte maken voor iets nieuws.

Rijen spinazie in moestuin

Spinazie in tuin ingezoomd

Volgende keer meer nieuws over wortelen, bietjes, bonen en meer. Want mijn blogpost is nu wel heel erg lang geworden.

Welke dingen heb jij gezaaid? Is dat allemaal goed gegaan? Ik ben benieuwd naar je verhaal!

2 reacties

  • Ingrid

    Hoj Sabine, leuk om lezen! Ik heb begin mei snijbieten in de volle grond gezaaid, die zijn voor de helft gegroeid. Ik heb ze vaak water gegeven want zo droog de natuur tegenwoordig, zo droog dat de grond keihard wordt en dat het een wonder is dat planten daar nog wortels kunnen in maken. Ik zaaide radijsjes op 24 mei en ga die morgen beginnen oogsten, dat zal mijn eerste oogst zijn uit mijn nieuwe moestuin. Ik zaaide op 20 mei op de vensterbank andijvie, rode bietjes en broccoli, die zaailingen heb ik vorige week buiten in de grond geplant, oh wat zag dat er een zielig tafereel uit zeg. Maar het komt goed, gewoon geduld hebben, die plantjes willen leven! Ik heb Lathyrus odoratus gezaaid op 18 mei (de zaden eerst een nacht geweekt), gewoon ter plekke in de volle grond, en die plantjes zijn nu 15-20 cm hoog en zoeken met tentakeltjes naar steun. Ik heb terzelfdertijd lavendelstekjes in een aardewerk pot geplant, plastic erover en ik dacht die redden zich wel, maar nee hoor, die waren na 14 dagen helemaal uitgedroogd… want aardewerk is geen plastic en verdampt water langs zijn wanden. Tja, het kan niet allemaal goed gaan. Dan de courgettes, je start met 6 zaailingen en daar zijn er nu nog 3 van over. Een was weg door een kip of kat, één kreeg meeldauw, een derde kwijnde weg omdat hij zijn standplaats niet tof vond of zo.. Dat is tuinieren, het is een avontuur en het leert je bescheidenheid en vooral geduld. Hoeveel je ook weet, of doet, de oogst blijft onzeker. Maar de voldoening van je eigen gezonde lekkere producten oogsten, dat is goud!

    • Sabine

      Hi Ingrid, leuk dat je reageert. Snijbietjes zijn zo lekker vrolijk! Een regenton is wel een must voor een moestuinierder om alles een beetje in leven te kunnen houden.
      Zo’n eerste oogst is altijd leuk. Hopelijk heb je er lekker van kunnen eten :). Lavendel schijnt heel eenvoudig te zijn, maar het is mij nooit gelukt om in leven te houden.
      Ik denk dat het beste is om een mediterraans klimaat na te bootsen voor de lavendel, maar dat moet ik nog uitproberen. Wat jij hebt met je courgette heb ik toen met mijn bonen gehad, opgegeten door de vogels. Ik wens je veel succes met je moestuin! Erg leuk om je ervaring te horen.

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.