Mukkes | Dag 3. Ouderdom komt met gebreken

Wanneer ik naar de keuken loop vraag ik wat we gaan eten. Niemand antwoord, iedereen gaat gewoon verder waar ze mee bezig zijn. Ik roep nog een keer: wat heb je voor lekkers mee gebracht vandaag? Nog steeds geen gehoor, doen ze nou alsof? Ik word hier zo gek van, elke avond weer hetzelfde liedje. Ik moet soms wel tien keer vragen om antwoord. Niemand luistert.

Springen van geluk
Maar dan toch, een minuut of twee later krijgt iemand het geniale idee om me toch wat te eten te geven. Terwijl het nog niet eens op de grond staat, ruik ik al wat lekkers. Ik hou zo van de geur van verse vis, ik zou bijna springen van geluk! Dat doe ik alleen al een tijdje niet meer. Springen bedoel ik, wanneer de maanden er doorheen slijten dan zit alles niet meer zo strak zoals vroeger.

Vroeger, toen ik nog sexy was en mijn buik niet zo uitgelubberd was. Vroeger, toen sprong ik mooi als een sprinkhaan zó over het hek. Tegenwoordig spring ik niet meer. Tegenwoordig loop ik per ongeluk weer in de tuin tegen de verkeerde plank aan met mijn kop. Eén plank zit los, maar dan twijfel ik weer eens tussen de twee en BAM! daar ga ik weer. Dat klopt, mijn geheugen wordt er ook niet beter op me de jaren.

Heerlijkheid kent geen tijd
Sardientjes! Dat was tenminste het wachten waard. Rustig lik ik eerst de sap ervan af. Je moet altijd het lekkerste voor het laatst bewaren. Tenminste wanneer je een huiskat bent, toen ik nog op straat leefde pakte ik gewoon alles wat ik pakken kon. Nu kan ik gerust een uur genieten van mijn maaltijd zonder dat ook maar iemand wil mee-eten.

Mukkes is ongeveer 12 jaar en is tien jaar geleden gaan samenwonen met Arne. Rare naam zeg, Mukkes! Mukkes is vernoemd naar een café in Leeuwarden, maar of Mukkes ook een echte kroegtijger is? Dat lijkt wel mee te vallen..  Een kattenleven gaat niet altijd over rozengeur en maneschijn of op de bank chillen. Laten we daarom eens kijken in het leven van een kat.