Van mijn eerste yoga les naar elke week yoga

Dit is mijn yoga verhaal. Over hoe ik het verafschuwde en uiteindelijk besloot om braaf elke week te gaan. Nu al minstens drie jaar.
Strompel gezellig mee langs mijn yoga ontdekkingstocht.

Uit bed voor yoga

Zaterdagochtend, ik werd al wakker om 2.30 uur, iets te vroeg. Weer gaan slapen dan maar. Ook nog per ongeluk mijn wekker laten staan om 6.30 uur. Nou, toch maar eruit dan. Kan ik nog mooi naar de yogales van vandaag. Want die is tegenwoordig niet meer op woensdagavond.
Nu zul je misschien denken “Not my jam! Zaterdagochtend lig ik liever in mijn bed.” Ja ik ook. Normaal gesproken dan..
Gelukkig heb ik een morningbird in huis, die de croissantjes in de oven schuift en een lekker sapje inschenkt. Dus durfde ik het aan en misschien wordt het wel mijn nieuwe ritueel op zaterdagmorgen.

Mijn eerste aanraking met yoga

Vijf jaar geleden rolde ik voor het eerst een yogamatje uit. Toen was ik nog onbekend met mediteren. Ik vond het een zweverige bedoeling om minuten lang stil te zitten en te luisteren naar je ademhaling. Vervolgens moest je jezelf in de knoop leggen met daarbij horende twister-instructies (linkerhand op rood, rechterbeen van de vloer en draai je lichaam om met je rechterhand op blauw te kunnen staan) en proberen te blijven ademen. Dit terwijl je een aantal ademhalingen naar de billen van je voorganger staart, die hopelijk gister geen bonen heeft gegeten.

De volgende keer is het vast beter..
Na nog een paar lessen besloot ik dat dit toch niet mijn ding was.

Toen sporten niet meer ging, maar yoga wel

Twee jaar later kreeg ik last van mijn gewrichten. Dit heb ik al jaren maar de pijn werd soms ondragelijk. Sporten zoals hardlopen of bodyfit, dat kon mijn lichaam gewoon niet aan. Of kanoën, zo geweldig leuk! Alleen naar een paar kilometer peddelen kon ik mijn armen een paar uur niet uit de kano-stand krijgen zonder pijn. Janken geblazen dus!

Stoppen met bewegen is natuurlijk ook geen optie. Oké, wel een optie, maar een hele ongezonde optie. Uiteindelijk blijven er dan een beperkt aantal activiteiten over, de ‘rustige sporten’: zwemmen, wandelen, fietsen en yoga. Dus deze Benjamin Button besloot om weer op de yoga mat te klimmen.

Zo gezegd, zo gedaan. Ik ging naar een veel te hippe yogaschool, met dekentjes, wierookjes en de mogelijkheid om een kopje thee te drinken achteraf. Yoga was hot&happening. De lessen waren zo populair dat ik uit moest kijken dat ik niemand omver schopte bij bepaalde houdingen of dat ik weer (bijna) met mijn hoofd in iemand’s achterwerk zat. Daarnaast moest ik een pokke eind fietsen om überhaupt een les te kunnen volgen. Als ik het al kon volgen, want de oefeningen ging veel te snel. Daarnaast had ik geen idee wat ik aan het doen was. Ook niet of ik het wel goed deed, want de groep was zo groot dat je niet echt veel begeleiding kon krijgen.
Niet een daverend succes!

De niet zo hippe yogaschool

Na dat ik mijn leskaart volgemaakt had bij de hippe yogaschool, besloot ik in het wijkcentrum bij ons in de buurt op yogales te gaan. Met een beetje een hard hoofd ging ik er naar toe, geen mooie ingerichte ruimte met pasteltinten. Dit was ‘gewoon iemand’ die yoga erbij deed als bijbaantje. Geen kleedruimte, laat staan warme douches. Met waarschijnlijk alleen maar oude dames, want wie gaat er anders sporten bij het wijkcentrum?
Op naar een nieuwe grote teleurstelling in mijn leven.

Mijn beste yoga ervaring

Gelukkig dat ik ben gegaan, want dit was de beste yoga ervaring van mijn leven! Een fijne, kleine groep lieve mensen. Ik had alle ruimte om een oefening te kunnen uitvoeren. Er was ook veel uitleg en begeleiding bij de oefeningen, dit zorgde ervoor dat ik beter begreep wat ik aan het doen was. Ook de essentie van yoga is me veel duidelijker geworden in die lessen.

Yoga is zoveel meer dan alleen rekken en strekken. Het is ook de manier geworden voor mij om mijn emoties te reguleren, rust te vinden, dingen los te kunnen laten en natuurlijk fysiek: meer balans krijgen, kracht en ook beter kunnen ademen. Ik sta door yoga veel meer in verbinding met mijzelf. Soms raak ik namelijk de connectie met mijn lichaam even kwijt, door de drukte van alledag. Wanneer ik naar yoga ben geweest dan vind ik mezelf weer terug. Simpelweg door even stil te staan bij wat je lichaam allemaal kan. Dat lichaam, die je zelf wel moet aansturen om dingen te doen.

Geen wierook en kopjes thee meer

Inmiddels zit ik niet meer wekelijks bij het wijkcentrum. Ik verhuisde waardoor ik niet meer daar kon blijven. Gelukkig wist ik nu beter wat ik zocht in een yogales en heb ik hier yogalessen kunnen vinden die beter bij mij passen.

Ik heb opnieuw gekozen voor yoga in een kleine groep. Met een minder hippe en westerse benadering van yoga. We hebben geen rustgevende muziekjes, ook geen dekentjes. Wel heel veel focus op wat echt belangrijk is bij yoga: je lichaam en je geest.

Heb jij weleens aan yoga gedaan? Wat vind je van yoga?