Moestuinieren | over opgegeten zonnebloemen en 1,3 kilo spinazie

Heerlijk is juni. Van die dagen dat je met de zon op je rug in de tuin bezig kunt zijn. Gevolgd door avonden uitgebreid je zwarte nagels weer wit proberen te krijgen. Daarna naar bed met zere vingers van het wieden en blaren op je hielen. Toch kan het me eigenlijk helemaal niks schelen, die groene knieën en inmiddels kortgeknipte nagels. Grappig, hoe ‘beauty’ in juni in een andere context geplaatst kan worden. Dat het begrip verschuift van mooi willen zijn van buiten, naar het mooi willen maken buiten.

Sabine, wat doe je dan wel niet allemaal in die tuin? Dat vraag ik mezelf ook wel eens af, want wanneer ik naar de tuin kijk is er niet zoveel veranderd. Toch kun je altijd bezig blijven. Ik vind het heerlijk hoor, om gewoon domweg onkruid te wieden en takjes op te binden. Maar het is ook fijn om gewoon te genieten, van dat wat er al is. Kijken naar wat je natuur doet. Ik kijk dan naar de prachtige oranje lelies die onlangs nog een bolletje waren. Naar de hommels die het stuifmeel verplaatsen en naar de babytomaatjes, waarvan je dacht dat ze niet meer zouden komen.

Ik was al erg vroeg (eind april ergens) begonnen met voorzaaien. Ik zaaide tomaten, paprika’s, pepers, lavendel, zonnebloemen, tijm, kervel, oregano en anijs. Dat was een hele belevenis. Als de plantjes nog klein zijn, dan wil dat prima op de vensterbank. Wanneer je plantjes groter worden, dan wordt het al snel erg vol. Een kas is natuurlijk vele malen handiger, maar die hebben we niet. Daarom waren alle vensterbanken (boven en beneden) gedecoreerd met verschillende kleuren potten in verschillende maten. Voor mij (tikkeltje OCD) een ongemakkelijke toestand. Tip aan mezelf voor de volgende keer: zaai niet te veel in al je enthousiasme of begin later. De venkel, oregano en anijs kwamen niet uit, net als de peterselie. De zaadjes waren al twee jaar oud, dus ik vermoed dat het daardoor komt. Buiten zaaide ik radijsjes, spinazie, wortelen en bieten. En zo’n honderd paarse bloembollen (aanbieding). Volgend jaar dus foto’s van een paarse tuin, tot groot geluk van Arne haha.

Tomaten

Ik heb uiteindelijk acht tomatenzaailingen bewaard. Ik had er iets meer, maar ik vond acht wel genoeg. Met Moederdag hebben we twee stekjes weggegeven. Zes tomatenplantjes staan nu nog in potten bij ons in de tuin. Qua ruimte-indeling had ik in eerste instantie gekozen voor potten, volgend jaar ga ik ze toch weer in de volle grond planten. De planten zien er een stuk minder mooi uit dan vorig jaar. Ik gok dat wanneer ze in de grond staan, ze mooier worden. Door dieven zijn ze ook minder mooi geworden. Ik ben er nu wel achtergekomen dat dieven hier alleen werkt wanneer je een kas hebt. Het waait hier veel te hard in de tuin. Ik denk dat de plantjes meer bescherming hebben wanneer ik alle diefjes laat zitten. Dan maar iets minder tomaten. Ze zijn niet dood hoor! Eén van de plantjes, altijd al de grootste geweest, heeft nu ook een paar tomaatjes. HIEPHOI!

Zonnebloemen

Zonnebloemen groeien mega snel. Veel eer voor weinig werk dus. Op een gegeven moment konden ze bijna niet meer op de vensterbank staan. Het was nog wel te koud buiten en ik maar wachten tot het warmer werd.. Volgende keer zaai ik ze eind mei pas. Op dit moment is het echt huilen met de zonnebloemen. Eén heb ik zelf vermoord tijdens het planten in de tuin. Twee van ze zijn volledig opgegeten door slakken. Toen heb ik toch maar biologisch verantwoorde (volgens mama) slakkenkorrels gestrooid rondom de overige zonnebloemen. Ik hoop dat de bloemen nu wel mooi worden, want ze zien er nu wel lelijk uit met alle gaten in de bladeren. Ik ga nog eens zoeken naar een diervriendelijkere methode, als je nog iets weet let me know.

En verder..

Paprika’s of pepers?

Ik heb op dit moment vier paprikaplantjes en vier peperplantjes. In het begin kon ik ze niet uit elkaar houden, gelukkig had ik naamplaatjes in de potten gestoken. Logisch ook, het is natuurlijk familie. Nu de plantjes groter zijn, is het nog steeds moeilijk om ze uit elkaar te houden. De paprika’s en pepers uit de schaduwvensterbank (waar de halve dag schaduw is) zijn het mooist en grootst geworden. De grootste heb ik nu buiten neergezet en de rest in de schaduwvensterbank. Eens kijken wat dat doet.

Tijm en peterselie

De tweejarige tijmzaadjes zijn wél uitgekomen, YES. Deze groeide echt mega langzaam (en nog steeds), maar heeft nu wel een mooi plekje in de tuin gekregen. Ook heb ik Arne’s adoptiekindje (=verlept supermarkt peterselieplantje) opgelapt en ook een eigen plekje gegeven. Heb ik toch nog peterselie in de tuin.

Spinazie

Ik had een heel zakje met zaadjes spinazie in de volle grond gezaaid en daar hebben we bijna 1,3 kilo van geoogst! Ik had er nog wel een keer van kunnen oogsten als ik eerder was geweest, maar het ging zo hard met het weer dat ze zijn doorgeschoten. De bijtjes zullen daar vast gelukkig van worden, daarom laat ik er nog een paar bloeien. De rest kan ruimte maken voor iets nieuws.

Volgende keer meer nieuws over wortelen, bietjes, bonen en meer. Want mijn blogpost is nu wel heel erg lang geworden.

Welke dingen heb jij gezaaid? Is dat allemaal goed gegaan? Ik ben benieuwd naar je verhaal!