Haal jij alles uit het leven wat er in zit?
Soms voel ik me te jong voor mijn werk, want wanneer je in een serviceflat werkt dan overlijden er regelmatig mensen. Logisch, er wonen daar genoeg mensen die over de negentig zijn. Maar het blijft een vreemd gevoel wanneer er mensen overlijden om je heen. Acht jaren lang begroet iemand je met een glimlach en ineens is het bed leeg. Toch weten we, dat we niet onsterfelijk zijn. Er komt dus een tijd van accepteren. En wanneer je negentig jaren lang een plezierig leven hebt gehad, is het minder erg om te gaan.
Tijden van verdriet
Mijn buurvrouw in Afrika kwam eens naar me toe en zei heel ongecompliceerd: ‘Ik kan vanavond niet voor jullie koken, mijn oma is overleden.’ Alsof ze geen verdriet had en het elke week gebeurde. Maar verdriet dat is er natuurlijk wel in Afrika en ook in Nederland. Ik kan me niet voorstellen hoe het is om een dierbare te verliezen. Het lijkt me vreselijk om iemand zó te moeten missen!
De dood is niet alleen ver weg
Toch merk ik dat het in Nederland een lastig onderwerp is om over te praten. Misschien wel omdat er in Nederland relatief gezien minder sterfgevallen zijn. Nederland is veilig en bovendien kunnen wij genieten van goede zorg. Praten over onze gevoelens, dat doen we liever niet. Makkelijker is het om te praten over de zelfmoordaanslag in Damascus, meer dan veertig doden. En.. ruim twintig mensen die door een luchtaanval zijn omgekomen bij de burgeroorlog in Jemen óf: de tien mensen die de schietpartij in München niet hebben overleefd. Hierdoor lijkt het alsof de dood vaak ver weg is. Maar natuurlijk hebben wij óók verdriet, huilen wij óók om onze verliezen en moeten wij óók (hopelijk niet op zo’n verschrikkelijke manier) ooit eens gaan..
Levenslustig zijn
Dat er een dag komt dat je moet gaan, daar hoeven we dan ook niet geheimzinnig over te doen. Hoe verdrietig het ook mag zijn, het heeft geen zin om te focussen op de dingen die we niet kunnen veranderen. Wat we wél in de hand hebben zijn de dingen die we doen in het leven. We kunnen alles uit het leven halen wat erin zit! Daarom heb ik voor mezelf -en misschien heb jij er ook één- een ultieme bucketlist gemaakt, tja om dit onderwerp toch nog een beetje luchtig te maken.
- Een fijne baan hebben
- In een zelfvoorzienend huis wonen
- De wereld over reizen
- Wonen in een ander land
- Piano leren spelen
- Mijn moeder oud & gelukkig zien worden
- Elke dag iets kunnen koken uit eigen tuin
- Een boek schrijven
- Een hond meemaken van puppy tot senior
- Op een reis zonder bestemming gaan
Geen idee hoe ik deze dingen met elkaar ga combineren, maar visualiseren is het begin toch? Dromen houdt je leven optimistisch, niets is te gek.
Waar droom jij van?
2 reacties
Naomi
Het is raar dat we er nooit zo over nadenken of praten. Ik hoorde laatst van een kennis dat een vriend van haar overleden was, hij had steken in zijn buik gehad en dacht dat het een buikgriepje was. Zijn idee was een paar jaar hard werken, een goede functie krijgen en daarna genieten van het leven. Helaas werd hij maar 26 en had toen weinig van de wereld gezien. Dit heeft me wel aan het denken gezet. Daarom probeer ik maximaal te genieten van het leven!
Sabine
Jeejtje Naomi, wat een heftig verhaal zeg! Dat soort dingen zetten je wel aan het denken. 26 is ook heel erg jong.