• kat-mukkes
    Dagboek van een kat,  Persoonlijk

    Een laatste woord voor onze kat Mukkes

    Onze lieve Mukkes overleed. Het was net mijn eerste week in Leeuwarden. Maandagochtend ging ik al heel vroeg naar de dierenarts. Een blaasontsteking dachten we. Waarschijnlijk krijg ik een antibioticakuurtje mee en dan gaan we weer naar huis. Het arme beestje kon het hele weekend al niet goed plassen. Dan zat ze daar een uur op de kattenbak en kwam er maar een drupje uit. Dus hup, naar de dierenarts.

  • verhuizen-afscheid
    Persoonlijk

    Een week vol afscheid nemen (van stomme dingen en lieve mensen)

    Dit was echt een bizarre week. Ik had nooit voor mogelijk gehouden hoeveel je afscheid neemt als je een uur rijden verder op gaat wonen. Soms is dat een bevrijdend gevoel en andere keren juist weer heel jammer. Op sommige momenten besef je wat je hebt. Deze week werd dat maar al te duidelijk. Gelukkig ben ik er heel kalm onder, want ik weet dat er ook weer veel moois komen gaat.

  • depressie
    Mindstyle

    5 tips om een depressie naar de maan te sturen

    Ken je dat gevoel dat je het liefste onder de dekens kruipt en je verstopt voor de buitenwereld? Je hebt nog net genoeg energie om een tosti te maken, maar dan houdt het ook wel op. Vandaag beschrijf ik een paar stappen die je kunt nemen wanneer je last hebt van een depressie.

  • sabine over mij
    Persoonlijk

    Mijn best en slechtst gelezen blogs in 2018

    Het leek me wel leuk om eens terug te kijken naar het afgelopen jaar. 2018 was een jaar waarin ik niet zoveel blogs heb geschreven.
    Ik denk dat ik het afgelopen jaar ook nooit in mijn statistieken heb gekeken. Des te leuker om het nu wel een keer te doen.
    Vandaag schrijf ik daarom op welke artikelen het heel goed deden en welke blogberichten juist niet. 

  • kat-kitten
    Dagboek van een kat

    Mukkes | Dag 14. Het kittenparadijs (deel 2)

    Wanneer de mensen-cheeta stopt kijk ik naar buiten. Zijn we bij kater Et? Nee daar lijkt het niet op. Meestal duurt dat ook veel langer. Het mensenvrouwtje blijft me stevig vasthouden wanneer ze uit de cheeta stapt. Ik ruik droog gras en een mengeling van kattengeuren. Als hier zoveel katten zijn geweest is het misschien wel een fantastische locatie. Hoe lang zullen we hier blijven, vraag ik me af terwijl het mensenvrouwtje me neer zet. In elk geval is er voldoende te eten. Blij hap ik wat brokjes weg. Om me heen rennen minstens drie kittens. Zij zullen hier wel wonen.