-
Mijn favoriete boeken uit mijn kindertijd
Afgelopen week (inmiddels veel langer geleden) kwam ik een blogpost tegen over Romy. Romy heeft CP (een houding- en bewegingsstoornis) waardoor ze soms in een rolstoel zit. Haar moeder blogt op een leuk en positieve manier over Romy’s belevenissen. Op een dag vraagt Romy dapper aan kinderboekenschrijver Paul van Loon of er ook weerwolven in rolstoelen zijn. Met die vraag in het achterhoofd heeft hij een nieuw Dolfje Weerwolfje boek geschreven genaamd Griezelwielen. Hoe fantastisch is dat? Ook heeft Romy mij geïnspireerd om een nieuwe blogpost te schrijven, na het lezen van haar verhaal dacht ik gelijk weer terug aan de boeken in mijn kindertijd.
-
Waarom ik niet meer beloof om wekelijks te bloggen
Hallo lieve lezers, zoals jullie waarschijnlijk wel gemerkt hebben is het een onregelmatig zootje op mijn blog. Eerder schreef ik nog dat ik wekelijks zo’n drie keer zou gaan bloggen, maar de realiteit is toch anders. Ik vond dat ik jullie uitleg verschuldigd was, want soms valt er hier ineens een radiostilte (maar ik ben er nog wel hoor!).
-
Vrouwen opgelet: de leukste agenda’s van 2018
Noem me ouderwets. Ik ben nog steeds niet overgestapt naar een digitale agenda. De charme van een papieren exemplaar wint het nog elk jaar van de digitale versie, bij mij althans. Het is nog maar oktober en ik kijk er nu al naar uit om een nieuwe uit te kiezen. Ik weet zeker dat ik niet de enige ben die nog steeds een papieren agenda gebruikt. Daarom deel ik vandaag mijn selectie van de leukste agenda’s voor 2018.
-
Mukkes | Dag 12. Tijd om nieuwe plekken te ontdekken
Ben jij gehecht aan je plek? Nou ik wel hoor. Het grootste deel van mijn leven woon ik bij Arne, maar die besluit telkens weer om te verhuizen. Ik verhuis dan mee, met tegenzin dat wel. Ik zeg wel heel hard dat ik niet wil verhuizen, maar hij luister niet. Of hoort het niet. Het is ook altijd zo lastig communiceren met die mensen. Maar goed, ik klaag niet. Ik krijg iedere dag wel een maaltijd en vers water. Op een gegeven moment begon ik me hier zelfs te vervelen, we wonen hier nu ook al een tijdje. Ik switch meestal wat tussen de vensterbank voor, de vensterbank achter en de bank. Na een aantal maanden denk ik dat het toch tijd is om nieuwe plekken te ontdekken.
-
Als ik een dier zou zijn..
Heb je weleens nagedacht over de vraag ‘Als je een dier moet zijn, welk dier zou je dan willen zijn en waarom?’ Nee? Ik ook niet. Tot vandaag.
-
Knoflook kweken: makkelijker wordt het niet
Knoflook kweken is easy! Besteed deze maand vijf minuten aan het planten en je hebt het komend jaar heerlijk verse knoflook uit eigen tuin.
-
Moestuin stop- Tijd voor een nieuwe hobby
Je hebt dit jaar een beetje kunnen meelezen over mijn moestuin. Ik besloot namelijk om dit jaar een serieuze moestuinierder te worden en ik vond het geweldig! Vooral de lente, volop zaaien en alle zaailingen op te zien bloeien tot mooie plantjes. De afgelopen dagen komt het herfstweer me tegemoet, regen regen regen. Ik ben echt een zomermeisje. Is de zon weg, dan ben ik ook weg. Ik ben dan ook niet in de tuin te vinden, de slakken natuurlijk wel.
-
Wortelsoep- Herfstproof recept in 8 stappen
Heel fanatiek had ik dit jaar gezaaid. Sommige dingen gingen heel goed, andere dingen gingen veel slechter dan vorig jaar. De wortels gingen héél erg goed, té goed. Op een gegeven moment moest ik mijn kookstrategie aanpassen. Want, een worteltje door de pasta hier en een worteltje door de salade daar, dat was niet genoeg om mijn voorraad op te maken. Als ik te veel tomaten zou hebben, dan maakt Arne daar een heerlijke tomatensoep van. Ik dacht: dat kan ik ook! Ik maak vandaag wortelsoep. Bestaat dat überhaupt, wortelsoep? Tuurlijk, je kunt overal soep van maken toch? Vandaag deel ik mijn recept.
-
Mukkes | Dag 11. Frans dineren
Het is weer een drukke middag geweest voor mij, vooral een drukke middag voor mijn buik. Ik heb namelijk gebraakt vandaag en dat was niet door een haarbal.
-
8 dingen die ik leerde van 80+’ers
Wanneer ik op mijn werk kom, hoor ik voor de zoveelste keer: “Wat ben je nog jong.” Ik frons even en denk na over aan alles wat ik al heb meegemaakt. Het voelt al alsof ik een heel leven heb geleefd. Maar ik weet het, 25 jaar is jong. Toen ik 16 was, toen ik dacht dat ik al volwassen was en alles wel gezien had. Ha, wanneer ik nu naar mijn 16-jarige ik kijk, dan denk ik: “jij weet nog helemaal niks kleine Sabine, je bent net uit de luiers.” Wanneer zou je die omslag maken? Wanneer mag je eigenlijk tegen anderen zeggen dat ze spruitjes zijn?
